Blog van psychotherapeute Ybe Casteleyn
Scheiden doet pijn: de ander loslaten, dromen van ‘samen’ opbergen, aan je eigen weg timmeren, alleen.
Het is moeilijk om, ondanks de pijn, de ander in zijn waarde te laten. De vraag ‘Waarom?’ wordt soms al te gauw ‘Wie is schuld?’ en dan ‘Jij bent schuld! – Ocharme ik’. Maar net zoals je met twee verliefd wordt, samen aan je relatie begint, en net zoals je met twee aan je relatie bouwt, samen groeit in je relatie, zo ben je ook met twee als je je relatie verliest, het ‘samen’ kwijt speelt.
Sofie is pas gescheiden. Ze woont in een nieuw huis. Maar ze kan er geen vijf minuten alleen zijn. “Het voelt niet lekker, ik kan er niet van genieten, ik kan bijvoorbeeld niet ontspannen op de bank een boek gaan zitten lezen.” Sofie gaat elke avond na haar werk zo snel mogelijk naar haar nieuwe vriend Steven. Bij hem is ze meer op haar gemak. “Ik begrijp er niets van”, zegt ze, “Als er iets is waarop ik me tijdens de scheiding verheugde, waar ik naar uit keek was het dat: tijd hebben voor mezelf, voor een zalig bad, voor een avondje uit met een vriendin, voor een nieuwe hobby, voor een boek in de zetel. En nu ik dat eigenlijk allemaal zou kunnen, doe ik het niet. Het is alsof ik weer getrouwd ben: elke avond samen in de zetel naar televisie kijken.”
Bestel hier jouw exemplaar
Geen rem op je stem
Blog van psychotherapeute Ybe Casteleyn
Etre parent est un art qui se cultive !
Therapieverhalen 