Estelle is 17 en komt uit Congo. Ze zit altijd een beetje schuin op haar stoel, haar lege blik op de witte muur gericht. Alsof ze nog steeds in het buitentoilet van haar dorp zit. De plek van waaruit ze alles heeft zien gebeuren. Vandaar heeft ze gezien hoe haar vader samen met andere mannen werd afgevoerd in de laadbak van een pick-up. Vandaar heeft ze gezien hoe haar moeder en broers en zusjes wegvluchtten, het dorp uit, lopend voor hun leven. Hebben ze het gehaald? Of hebben de M23-soldaten hen gezien, ingehaald, vermoord, afgemaakt – zoals de andere vrouwen en kinderen uit het dorp. Haar tante, haar neefje van twee, haar vriendinnetje en alle anderen … ze zijn voor haar ogen afgeslacht. Alleen Estelle is ontsnapt, per ongeluk, omdat ze op de wc zat.
Posts Tagged ‘geweld’
Estelle: 17 en op de vlucht
9 april 2013Als hij slaat…
22 januari 2013“Dag mevrouw, mijn naam is Annie en ik bel voor een vriendin. Mijn vriendin heeft een vriend en die slaat haar. Soms. Wat moet ze doen? Ik bedoel: hoe kan ze weten of het zo erg is dat ze moet weggaan van hem? Of kan ze toch blijven misschien? Wat zou U mijn vriendin aanraden?” Deze vraag komt wel vaker via ‘een vriendin’, of anoniem per mail. En ik antwoord altijd – omdat partnergeweld gevaarlijk is, levensgevaarlijk*.
Een gebed voor de kinderen
5 oktober 2012Salwa jammert. Ze is met vaste stem aan haar verhaal begonnen, maar naarmate ze vordert begint ze te wenen, en slaat het vertellen om in gejammer. Salwa’s levensverhaal is dan ook één grote aaneenschakeling van vreselijke gebeurtenissen.