Ik ben niets. Zo voelt het toch. Het lijkt vaak alsof ik lucht ben.
Thuis lijk ik wel assepoester. Mijn man heeft een heel drukke job, waardoor het hele huishouden, de kinderen en de (grote) tuin op mijn schouders komen. Daarnaast werk ik nog 30 u per week. Toch vind hij dat hij ’s avonds een massage verdient omdat het zo’n drukke dag was. Helpen in huis doet hij amper, hij zet de vuilzakken buiten en laadt de vaatwasser uit. Vorige week stond ik in panne met mijn auto en ik bel hem om dat te melden en weet je wat hij dan zegt “waarom bel je mij, wat kan ik daar nu aan doen?”. Ik had graag gehad dat hij gezegd had “Ik zal jullie komen halen”, of dat hij het tenminste voorgesteld had. Lees de rest van dit artikel »
Therapieverhalen 