Drie vrouwen. In de fleur van hun leven. Jong, mooi en zwart. En op de vlucht. Weg van de verschrikkingen. Weg van de horror en het verraad. Weg uit Congo. Hier volgt -heel kort- hun verhaal.
Makani, 24
Ze is vorig jaar door soldaten ontvoerd, geslagen, verkracht en met de dood bedreigd. Twee maanden lang. In een tentenkamp ergens in de brousse. Ze heeft andere meisjes zien sterven. Makani is kunnen vluchten, weg van de soldaten, en later weg uit Congo – waar ze niet veilig meer was, want meisjes die vluchten, meisjes die de horror kunnen navertellen worden door de soldaten achternagezeten, gezocht, opgejaagd, vermoord.
Reta, 17
Vorig jaar is ze uitgehuwelijkt aan een vriend van haar vader. Een week is ze getrouwd geweest. In die week heeft haar man haar verschillende keren brutaal verkracht. Ze is weggelopen, terug naar haar ouders. Tevergeefs. Haar vader heeft haar terug naar het huis van haar echtgenoot geslagen en gesleept. Gelukkig voelden andere familieleden wel met haar mee: ze hebben haar het land uit gesmokkeld. En nu, nog geen maand later, zit ze hier, voor mij, in het asielcentrum.
Sisen, 22
Sisen is zeven maanden zwanger. Ze komt uit een gegoede familie. Maar ook zij is niet gespaard gebleven: ze is thuis verkracht door vijf mannen, soldaat-rebellen. Ze is daarna het land uit gevlucht, haar man – een politiek vluchteling achterna. Hun eerste nacht samen in België is faliekant afgelopen. Ze kon niet verstoppen dat ze verkracht was geweest: haar lichaam verstijfde onder zijn aanrakingen, en dus deed ze hem haar verhaal. Hij heeft haar aan de deur gezet, onmiddellijk. Hij kon de schande niet aan.
Drie vrouwen. Drie keer helemaal stil worden. Drie keer mee huilen. Drie keer verontwaardigd en woedend en tegelijk intriest zijn. En vooral drie keer heel klein zijn als therapeut. Wat in godsnaam kan je zeggen om zo veel leed, zo veel pijn te verzachten? Hoe op zoek gaan naar hoop voor deze drie jonge vrouwen? Hoe hen doen geloven dat een toekomst met nachten zonder tranen en dagen zonder flashbacks mogelijk is?
Tegen alle drie de vrouwen zeg ik in dit eerste uur samen steeds maar weer: “Je hebt het overleefd. Ongelooflijk.” En: “Nu ben je hier. Je bent veilig.”* Bij Makani en Reta lukt het: hun ogen lichten even op, ik kan zien dat ze heel even een beetje kunnen geloven dat er hoop is. Ik voeg er aan toe: “Ik zal alles doen wat ik kan om je te helpen. Morgen wordt mooier dan gisteren. Je krijgt jezelf terug. Echt.” We sluiten ons uur samen af met een denkoefening: hoe zou het zijn als je ooit weer gelukkig wordt, hoe zou je leven eruit kunnen zien dan?” En dat vage toekomstbeeld zetten we samen op tafel met alles wat er te vinden is in mijn poppetjeskist: poppetjes in alle maten en kleuren, symbolen voor vreselijk lelijke en heel erg mooie dingen, barrières om gevaarlijke mensen en oude demonen weg te houden, veters om grenzen aan te geven, meubels om van een ingebeeld huis een thuisplek te maken … langzaam krijgen dromen vorm, dromen van een leven na de horror.
Sisen daarentegen is en blijft ontroostbaar, ze blijft maar huilen. Ze is niet alleen verkracht en vernederd, maar door haar eigen man, de vader van het kind in haar buik, in de steek gelaten, als groot vuil op straat gezet. Ze wil alleen maar slapen, liefst voor altijd. Ik neem haar mee naar de dokter. Alleen praten zal niet genoeg zijn. Wellicht moet Sisen opgenomen worden, van nabij opgevolgd en verzorgd worden – tot ze weer verder kan, met haar baby.
*Om een trauma te verwerken is dat de eerste vereiste: beseffen dat het voorbij is, dat je nu veilig bent. Dat elke nieuwe dag je verder weg van gisteren en dichter bij een nieuwe toekomst brengt. En dat je meer bent dan het hoopje ellende dat een traumatische ervaring van je maakt.
Wil je graag meer lezen over traumaverwerking? Dit is een uitstekende informatiepagina: www.trauma-pages.com. De website van Babette Rothschild, een gerenommeerde traumatherapeute, focust op het proces van traumaverwerking zelf – je vind er zelfs een heus ‘doe-het-zelf-video-programma’: www.somatictraumatherapy.com.
Therapieverhalen 
Geef een reactie