Paul en Myriam zijn naar hier gekomen omdat ze niet meer kunnen praten met elkaar. Zelfs een gesprek over praktische afspraken of onbenullige dingen loopt steevast uit de hand. De ruzies volgen elkaar op, week na week, en minstens één keer in de maand volgt er op hun discussies een dagenlange stilte, een verbeten zwijgen. Dit duurt al meer dan twee jaar – Paul en Myriam zijn op, en heel erg teleurgesteld in elkaar.
Tijdens ons gesprek komen drie pijnpunten bovendrijven:
Eerste pijnpunt: Paul en Myriam leven naast elkaar. Ze brengen amper tijd samen door. Hij werkt hard, maakt lange dagen en is dus weinig thuis. Zij werkt half-time en zorgt voor de kinderen. Hun avonden brengen ze apart door: zij aan tv, hij op pc. Samen gaan slapen doen ze ook niet meer: zij heeft toch geen zin in sex en hij heeft het opgegeven haar te ‘overtuigen’.
Tweede pijnpunt: Paul en Myriam zijn beiden ontevreden over elkaar. Als ik hen vraag hoe ze zich voelen in de relatie, zegt Paul: “Ik voel me eenzaam, fundamenteel eenzaam. Myriam zegt amper wat tegen me, ze lijkt niet geïnteresseerd in mij, in wat ik denk en voel. Ik heb het gevoel dat haar liefde voor mij over is.” Myriam verwoordt haar gevoelens zo: “Ik kan het ‘wij’ niet meer vinden, ik ben het gevoel ‘elkaars beste vriend te zijn’ kwijt. Paul is in zo veel dingen anders dan ik. Wat ik belangrijk vind, daar wil hij onderuit: klusjes in huis afwerken, eens weggaan met vrienden… Ik ben het zo beu altijd te moeten zeuren, het maakt me moe en ik denk vaak Is het dat nu? Is dat alles?“.
Derde pijnpunt: Paul en Myriam klagen in plaats van te vragen. Als Paul verlangt naar een goed gesprek, dan zegt of vraagt hij dat niet. Hij probeert gewoon even, begint te praten, stelt een vraag … en Myriam antwoord niet ‘goed genoeg’ (omdat voor haar ‘praten’ niet zo belangrijk is én ze niet weet dat dat voor hem juist wel erg belangrijk is) … en dan klaagt hij: “Ik heb het gevoel dat je me niet graag ziet…”. Of omgekeerd: Myriam zou graag hebben dat Paul met plezier meekomt naar het buurtfeest, en eindelijk die laatste klus in de badkamer klaart, want dat geeft haar het gevoel dat hij als vader en als man aanwezig is, dat ze samen zijn, samen bouwen aan hun leven (voor Paul daarentegen is een klus alleen maar een klus, en een buurtfeest associeert hij niet met ‘wij’) … en dan klaagt zij: “Is dat nu echt teveel gevraagd? Er mee voor zorgen dat ons huis in orde blijft? Als koppel een sociaal leven hebben?”
Als er spanningen zijn gaan Paul en Myriam uit verbinding, ze keren zich van elkaar af: Paul wordt boos en Myriam stil. Maar in verbinding blijven kan alleen als je je kwetsbare binnenkant toont: je wensen en behoeften verwoorden, zeggen wat belangrijk voor je is en vragen wat je nodig hebt.
Eigenlijk willen Paul en Myriam hetzelfde: een hecht gezin, een goede relatie. Ze zijn beiden op zoek naar verbondenheid, het gevoel ‘samen’ te zijn. Maar dat ‘samen’ betekent voor elk van hen iets anders. Ze hebben elk een andere ‘liefdeskaart’*: wat Paul het gevoel geeft geliefd te zijn is niet hetzelfde als wat Myriam het gevoel geeft geliefd te zijn. Ze ‘voelen’ fundamenteel verschillend: Paul voelt zich verbonden via het gesprek, door het naar elkaar toe verwoorden van gedachten en gevoelens. Voor Myriam telt meer wat je samen doet: iets plannen en dat uitvoeren en je daar samen goed bij voelen. Als Myriam niet praat met Paul, voelt hij zich verloren. Als Paul niet aan de geplande klusjes begint, of niet mee wil naar het buurtfeest, dan voelt Myriam zich in de steek gelaten.
Als een koppel verschillende liefdeskaarten heeft, is het erg belangrijk dat de een voor de ander doet wat bij hem of haar past, wat hem of haar het gevoel geeft geliefd te zijn. Er van uit gaan dat jouw liefdeskaart ook voor je partner geldt – voor hem/haar doen wat je zelf graag zou hebben dat hij/zij voor jou doet – dat werkt niet. Liefde tonen, liefde geven is doen wat je partner nodig heeft, wat je partner een warm gevoel geeft. In een gezonde relatie kennen partners elkaars wensen, elkaars behoeften. Omdat ze erover praten, elkaar laten weten wat ze belangrijk vinden. Ook, zeker, juist als het moeilijk is, als er spanningen zijn, als onderlinge verschillen als donkere wolken de liefde dreigen te verdrijven.
*Meer lezen over liefdeskaarten en in en uit verbinding gaan? Dat kan in dit boek: “Houd me vast, zeven gesprekken voor een hechte en veilige relatie” van Dr. Sue Johnson
Therapieverhalen 
Geef een reactie