Scheiden doet pijn: de ander loslaten, dromen van ‘samen’ opbergen, aan je eigen weg timmeren, alleen.
Het is moeilijk om, ondanks de pijn, de ander in zijn waarde te laten. De vraag ‘Waarom?’ wordt soms al te gauw ‘Wie is schuld?’ en dan ‘Jij bent schuld! – Ocharme ik’. Maar net zoals je met twee verliefd wordt, samen aan je relatie begint, en net zoals je met twee aan je relatie bouwt, samen groeit in je relatie, zo ben je ook met twee als je je relatie verliest, het ‘samen’ kwijt speelt.
Ik werk dikwijls met volgende rituele zinnen* om mensen die scheiden te stimuleren en te ondersteunen om de juiste instelling, de juiste geesteshouding aan te nemen ten opzichte van elkaar.
Ik heb veel van je gehouden. Ik dank je voor al het goede dat ik van je gekregen heb. Voor wat er tussen ons verkeerd is gelopen, neem ik mijn deel van de verantwoordelijkheid op. En jouw deel laat ik bij jou. Onze wegen scheiden, maar als ouders van onze kinderen blijven wij verbonden. Ik houd je in ere als vader / moeder van onze kinderen.
Als het lukt met deze woorden afscheid te nemen van elkaar, is de kans op een ‘goede’ scheiding groot. Een scheiding die weliswaar pijn doet, maar niemand ziek maakt, niemand kraakt.
*Pionier in het gebruik van rituele, archaïsche zinnen is Bert Hellinger. Hij gebruikt dergelijke zinnen als ondersteuning van ‘de goede orde’, het ‘oplossingsbeeld’ in familieopstellingen. Veel therapeuten maken graag gebruik van ‘Hellingerzinnen’, in originele of aangepaste versie, omdat ze kracht en geloof in het goede uitstralen.
Therapieverhalen 
Geef een reactie